Monoproteïne of hydrolysaat? Zo kies je hypoallergeen hondenvoer

Veel NL-artikelen noemen “hypoallergeen” zonder uit te leggen wanneer je start met monoproteïne (bv. eend) en wanneer juist met een hydrolysaat—hier vullen we dat beslisgat.

Begin je eerste proef meestal met monoproteïne en één nieuwe koolhydraatbron. Hydrolysaat is zinvol als eerdere proeven mislukten, bij ernstige of meervoudige allergieën, of als labels onduidelijk zijn. Houd de proef 6–8 weken strak aan, zonder snacks met andere eiwitten. Twijfel je? Laat je dierenarts meekijken en start geen “mix” van meerdere nieuwe eiwitten tegelijk. 

“Om een voedselallergie aan te tonen of uit te sluiten maken dierenartsen bij voorkeur gebruik van een zelfbereid eliminatiedieet.” — Dr. Yvette Schlotter, Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren, Universiteit Utrecht. Bron

Deze uitspraak is belangrijk omdat ze bevestigt dat een strikt, enkelvoudig dieet de gouden standaard blijft voor de eerste diagnosefase. 

Beslisboom: monoproteïne of hydrolysaat?

Als je hond nog nooit eend kreeg en je kunt alle snacks en restjes schrappen → kies monoproteïne eend (en één nieuwe koolhydraat, bv. aardappel).

Als eerdere enkelvoudige proeven mislukten, of je hond reageert op veel verschillende eiwitten → kies hydrolysaat (geknipte eiwitten die het immuunsysteem minder snel herkent).

Als etiket onduidelijk is (“vlees en dierlijke bijproducten”) of er kans is op sporen van kip/ rund → kies hydrolysaat voor maximale controle.

Als je hond huid- én darmklachten heeft en je zeker wilt zijn van constante receptuur → begin met hydrolysaat, overleg met je dierenarts.

“Ik merkte dat ‘kipvrij’ op het label niet altijd echt kipvrij betekent. Met een hydrolysaat werd mijn hond eindelijk jeukvrij.”

“Eend werkte bij ons verrassend goed—binnen 3 weken was de buik rustig. Toch hielden we de 8 weken netjes vol.”

Wat betekenen die termen precies?

Monoproteïne = één enkele, duidelijk benoemde eiwitbron (bv. “eend”).

Gehydrolyseerd = eiwitten zijn in kleine stukjes geknipt (peptiden), zodat het immuunsysteem ze minder snel herkent als “vijand”.

Let op het etiket: woorden als “bijproducten”, “mix”, of “gevogelte” zijn te vaag voor een eliminatieproef.

Ervaringen van derden (samengevat)

• Algemene trend: Eigenaren die monoproteïne (eend + één koolhydraat) strikt voeren, melden vaak binnen 2–3 weken minder jeuk en stabielere ontlasting; een betrouwbare evaluatie na 6–8 weken blijft essentieel.
• Veelgehoorde valkuil: “Hypoallergeen” op het etiket is soms te vaag; snacks/restjes met verborgen gevogelte of bouillon ondermijnen de proef.
• Wat werkt volgens meerdere eigenaren: Ofwel strak monoproteïne met een heldere ingrediëntenlijst, óf na mislukte pogingen een gehydrolyseerd dieet voor maximale controle.

Anonieme uitspraak (geparafraseerd): “Strikt voeren bleek belangrijker dan het merk—pas toen verdwenen de oorproblemen.”

Transparantie: De ervaringen hierboven zijn samengebracht uit openbare (internationale) forums, Reddit en (openbare) Facebookgroepen; het zijn geen eigen praktijkervaringen van deze site.

Actieplan in 3 stappen (eerste 8 weken)

1. Kies je startdieet

• Scenario A: Monoproteïne eend — fijn als je hond nooit eend kreeg.
• Scenario B: Hydrolysaat — bij complexe voorgeschiedenis of onduidelijke labels.

2. Voer strikt

• Geen koekjes/restjes; water en eventuele medicatie blijven gelijk.
• Noteer jeuk/ontlasting dagelijks (1–5 schaal).

3. Evalueer op week 6–8

• Verbetering? Ga nog 1–2 weken door voor stabiliteit, dan gecontroleerd herintroductie.
• Geen verbetering? Bespreek switch (van monoproteïne → hydrolysaat of omgekeerd) met je dierenarts. 

Veelgemaakte fouten (en hoe je ze voorkomt)

• Verstopte allergenen via snacks. Eén trainingssnoepje met kip ondermijnt de hele proef.
• Te korte proef. Huid heeft tijd nodig; 6–8 weken is normaal.
• Vage labels. Kies producten die de eiwitbron duidelijk benoemen of ga voor hydrolysaat.

Original Insight

• Startportie als vuistregel: 20–25 g/dag per kg lichaamsgewicht bij brok (afhankelijk van kcal/100 g op label).
• Noteer dagelijks een jeukscore (1–5) + ontlastingsscore (1–5); evalueer gemiddeld per week.
• Maak elke zondag een snackvrije weekplanning.
• Herintroductie: kleine hoeveelheid van het oude eiwit (5–10 g) op dag 1; observeer 48 uur.

Etikettips: zo lees je als een pro

• Eiwitbron: staat er “eend” of “gevogelte”?
• Kruisbesmetting: zoek naar “kan sporen bevatten van…”.
• Koolhydraatbron: houd het ook enkelvoudig (bv. aardappel of rijst).
• Voedingsclaims: “hypoallergeen” is geen garantie—samenstelling telt.

Wil je bredere context over wanneer hypoallergeen echt nodig is? Lees wanneer hypoallergene hondenvoeding zinvol is en bekijk het overzicht welke dieetvoeding bij welke klacht past. 

Mini Q&A (realistische twijfels)

“Mag ik tussendoor kipvrije snacks geven?”

Liever niet in de eerste 6–8 weken—elke bijsturing vertroebelt je resultaat.

“Wat als mijn hond eend niet lust?”

Bespreek een alternatief monoproteïne (konijn, lam) of kies een hydrolysaat-dieet.

“Wanneer bel ik de dierenarts?”

Bij roodheid, oorontstekingen, diarree met bloed/slijm, sloomheid, of als klachten na 8 weken niet verbeteren.

Medische disclaimer: Deze info is educatief. Voor diagnose of behandeling: raadpleeg altijd je eigen dierenarts.